Helvetius, Rousseau, Fichte, Hegel, Saint-Simon, Maistre zijn de zes vijanden van de vrijheid die Berlin in dit boek bespreekt. Helvetius, Rousseau, Fichte, Hegel, Saint-Simon, Maistre are the six enemies of freedom in this book of Isaiah Berlin.
In het tweede deel van het boek staat de ontwikkeling van Berlins ideeën over vrijheid beschreven aan de hand van lezingen.
The second part of the book about lectures “Two concepts of freedom” shows a development of thought in Berlins mind.
Berlin noemt de filosofie van Hegel een mythe, gebaseerd op metafysisch inzicht en geloof. Hieronder een citaat om dat te illustreren Hegel does not provide any evidence … it turns out to be a case of metaphysical insight and an act of faith. (page 86) Next a citation as an example of this
In Phänomenologie des Geistes: ” … Allein, wie auch Aristoteles die Natur als das zweckmäßige Tun bestimmt, der Zweck ist das Unmittelbare, das Ruhende, welches selbst bewegend oder Subjekt ist. Seine abstrakte Kraft zu bewegen ist das Für-sich-sein oder die reine Negativität. Das Resultat ist nur darum dasselbe, was der Anfang, weil der Anfang Zweck ist;—oder das Wirkliche ist nur darum dasselbe, was sein Begriff, weil das Unmittelbare als Zweck das Selbst oder die reine Wirklichkeit in ihm selbst hat. Der ausgeführte Zweck oder das daseiende Wirkliche ist die Bewegung und das entfaltete Werden; eben diese Unruhe aber ist das Selbst; und jener Unmittelbarkeit und Einfachheit des Anfangs ist es darum gleich, weil es das Resultat, das in sich Zurückgekehrte, —das in sich Zurückgekehrte aber eben das Selbst, und das Selbst die sich auf sich beziehende Gleichheit und Einfachheit ist… ” (e-book from Gutenberg.org page 37,1 / 1180)
Try to translate this piece of Hegel.
Alone, as Aristotle also determines nature as purposive activity, the purpose is the immediate, which is at rest, which itself is moving or subject. To move his abstract force is the For-itself or pure negativity. The result is just about the same as the beginning because the beginning is purpose; -or the real is just about the same thing, because the immediate purpose of his term as the Self or pure act in itself. The executed purpose or existent real is the movement and the unfolded becoming; just this unrest but that’s self; and that directness and simplicity of the beginning, it is about the same, because it is the which is the result, in itself Returned, -the self Returned but just the self, and the self-relating equality and simplicity.
Vertaling: Alleen, zoals Aristoteles dus bestimmt natuur als doelgerichte activiteit, het doel is de onmiddellijke, dat is in rust, die zelf in beweging is of onderwerp. Te bewegen zijn abstracte kracht is de Voor-zelf of pure negativiteit. Het resultaat is ongeveer hetzelfde als het begin: want het begin is doel; -of de echte is zo ongeveer hetzelfde,: omdat het onmiddellijke doel van zijn termijn als het Zelf of pure daad op zich. De Uitgevoerd doel of werkelijk bestaand is de beweging en de ongevouwen worden; alleen deze onrust, maar dat is zelf; en leverde directheid en eenvoud van het begin, het is ongeveer hetzelfde,: want het is de Wat is het resultaat, op zich Terugkerende, -het zelf geretourneerd, maar gewoon het zelf, en de zelf-relateren gelijkheid en eenvoud.
